Geen
mooie grote tweeling buik om trots mee te pronken
Maar
een lege buik waarin ik geen beweging meer voel
Geen
laatste spulletjes kopen voor je tweeling
Maar
heen en weer rijden naar het ziekenhuis
Geen
kindjes volledig voldragen en ontwikkeld in mijn lichaam,
Maar
volgroeid door medicatie en apparaten
Geen
verlof waarin je uitrust en je je voorbereid op twee baby's
Maar
een druk schema van kolven, reizen en ziekenhuisafspraken
Geen
nesteldrang of urenlang tutten in de babykamer
Maar
in een ziekenhuis naast twee couveuses zitten
Geen
normale bevalling in het ziekenhuis
Maar
uiteindelijk een keizersnede met medicatie en zorgen
Geen
navelstrengen doorgeknipt door mijn man
Maar
gestabiliseerd worden en snel door naar de NICU
Geen
kindjes gelijk op mijn borst
Maar
een eerste kennismaking door een glazen ruitje
Geen
trotse man om mij en twee baby’s heen
Maar
alleen in de OK liggen
Geen
zelfrespect hebben om mijn prestatie
Maar
me afvragen waarom ik een vroeggeboorte had
Geen
met zorg uitgekozen eerste pakje aan
Maar
in een luiertje, draadjes en plakkertjes
Geen
verwennerij door mijn man en een kraamverzorgster
Maar
’s ochtends vroeg door het ziekenhuis sjokken
Geen
kraambezoek aan huis
Maar
1 voor 1 in het ziekenhuis
Geen
2 baby’s aan de borst
Maar
2 schelpen aan een borstkolf
Maar wel
twee hele mooie, sterke en krachtige kindjes
Die
ik eerder op mocht zien groeien
En
aan kon raken
Veel
lieve artsen en verpleegsters
Die
hun werk fantastisch doen
En
lief waren voor onze zoon, dochter en voor ons
Wel
familie, vrienden, buren en collega’s
Die
ons steunden met berichtjes en kaartjes
En
veel aan ons dachten
Wel
een super lieve man,
Die er voor mij was in een van de heftigste periode van mijn leven.
Het leven gaat soms anders dan je had verwacht...
